.Array[1]. audio audiovideo vlog
 


 
 
 
2005:10:13   permalink
Spotykam się z ludzmi, zarywam noce w niezdrowy sposób, czasami. żeby poznać kim jestem. Co zrobię. Co poczuję, gdy spotka mnie to i tamto.
Piszę te słowa, z laptopem na kolanach, w toealecie, w klubie paradox w sopocie. Zanim odpaliłem edytor, do pomieszczenia ze zlewami, wpadły dwie laski, i krzyczą cały czas. Wrzeszczą coś do siebie. Kopią w drzwi.


PS. Naprawdę nie podejrzewałem, że pomyślisz, że mógłbym zrobić coś innego, niż minięcie ich z obojętnym wzrokiem.
 
 
2005:10:06   permalink
Podczas festiwalu FEMeV aka Płock 2005, 5-7 sierpnia 2005, po raz pierwszy udało mi się 'w warunkach bojowych' uruchomić setup vjski, na który czekałem odkąt zaczalem się w to bawić.
Pierwszego września w sopockim sfinksie, po raz pierwszy w warunkach bojowych a po raz trzeci w historii wszechswiata, udało się uruchomić i wydać pierwsze dzwiękoobrazy na unikalnym samplerze AV, systemie pozwalającym w niespotykany dotychczas sposób sterować odtwarzaniem strumienia audio-video. Wydażenie to miało miejsce podczas wystawy Stany//Conditions Roberta Sochackiego.
Niedługo potem, 24.09.2005, w wolnej pracowni PGR ART, w Kolonii Artystów na Gdañskiej Stoczni, pierwszy set tematyczny, podczas wystawy Polska Sztuka Polityczna, miksowałem twarzami i głosami polityków, dogrywając się do muzyki granych przez dj: parys, decay, mike rass/ sick.

W najbliższym czasie działanie sprzętu obejrzeć można:
28.10.2005 w Centrum Sztuki współczesnej £aznia w Gdañsku (Projekt Kolej)
29.10.2005 w Pracowni3, w Warszawie, ponawiamy (w ulepszonej formie) conditions
03.11.2005 w Instytucie polskim w Rzymie (projekt Kolej) - tu pewnie nie uda sie dowiezc calego sprzetu wiec moze pojsc polplayback
Najblisze vj: w ta sobote (08.10.2005)na Cyplu Czerniakowskim w Warszawie

aa.. i zapisałem się ponownie do grona.
 
 
2005:09:25   permalink
Długo oczekiwany lifting strony.

Wypisalem sie z grona

Uczę się grać na instrumencie samplerze AV (dziś w Kolonii Artystów/PGR Art, ostatnio podczas wystawy Roberta Sochackiego - Stany/Conditions)

Niebawem o Vlogu w TVP, a całkiem niedawno w Wyborczej oraz Dzienniku Bałtyckim. Podobno moda idzie.

Próby samodzielnego życia podczas których zaczęły mi się problemy z punktualnością, za co przepraszam poszkodowanych

Dużo działañ z wizualkami w tle i na pierwszym planie


 
 
2005:06:02   permalink
" Ludzie to larwy energii, która uczy się, jak trzymać się w jednym kawałku "
 
 
2005:06:01   permalink
Można jeszcze zobaczyć to:home alone na vlogu
A desperaci mogą także posłuchać tego, choć uprzedzam że bardzo rwie i wogóle nieładnie zagrane. chinka
 
 
2005:05:23   permalink
Wyszło słoñce, na ulicach miasta żar. Ludzie wyglądają na bardziej żywych niż zwykle.
Ale tak naprawdę i tak jesteśmy brzydcy i zagubieni.
 
 
2005:05:18   permalink
disclaimer - poniższy tekst reprezentuje poglądy tylko moje (przynajmniej z tego co wiem;-p) za różnice w rozumieniu pojęć nie odpowiadam

Jako członek społeczności trance, za jakiego poniekąd się uważam, mam w sobie myśli które odnajdują w człowieku (i oczywiście nie tylko w nim) piękno kosmiczne. Ten rodzaj piękna, który nie wynika z kultury, poczucia estetyzmu, tylko ten, który przyszedł na ziemię razem z życiem. Jako aktualnie jedne z najbardziej rozwiniętych spośród struktur, jakie poprzez materię głoszą pochwałę Tego Co Jest, idziemy za energią płynącą ze słoñca, w którego wnętrzu materia bardzo bardzo powoli jest miażdżona milionami ton własnego ciężaru, rozpraszając się na energię z której zasilamy budowanie naszych cząstek.

Nie boimy się żadnej zmiany, ponieważ to my je powodujemy (cieszymy się, że dane nam widzieć, jak szybko postępują).
Nie boimy się, ponieważ nie ma czego się bać, rzeczywistości nie da się popsuć. Ona może być chora, ale dopóki czujesz ciepło życia w sobie, ono jest i przetrwa
Jako istoty którym przecież tak bardzo dopiero niedawno udało się wytworzyć świadomość, doświadczamy ciągłego budzenia się rzeczywistości, jak kamieñ w nieskoñczonym oceanie, który ociera się o lecące w przeciwnym kierunku bąbelki powietrza.
tęcza
Dotyk nieskoñczoności, która formuuje się z lekkością jako każdy kształt, który jesteś sobie w stanie wyobrazić w ciągłości - od teraz do małego zawsze. A jednocześnie ona uczący się od ciebie pomysłów na to, w jaki sposób ma wyglądać rzeczywistość, bo jeśli odwrócisz wzrok, to wszystko, to to, o czym pomyślisz jako ostatnie, staje się prawdą.
mrugnięcie powieki
Nie mamy wrogów poza tymi w sobie - jeśli przezwyciężysz ograniczenia swojej świadomości, możesz nauczyć się, jak być lepszym. Nasi starsi bracia, ci, którzy narodzili się wcześniej, i mieli czas nauczyć się formułować swoje byty w bardziej świadomy sposób, mówią do nas cały czas, możesz nauczyć się ich słuchać. Na tym polega dorastanie - na tym że rozumiesz starszych, i wiesz kiedy potrzebujesz ich rady, a kiedy nie (bo chcesz akurat zrobić coś innego, czego oni już nie zrozumieją, bo są za starzy).


No ale oczywiście od ciebie tylko zależy kogo uznasz za brata, bo spotkać można ludzi mówiących bardzo różne rzeczy :-P

 
 
2005:05:15   permalink
Oglądam właśnie jakiś program o noisach, który dostałem od sochackiego, który dostał od alefa. Noisowcy wkradają się ze swoim czuciem w rejony fraktalne. Budują proste, a pózniej coraz bardziej skomplikowane systemy sprzężeñ zwrotnych, które dają piękne rezultaty, i wbierają, swoim sercem. Wybierają? Położenie gałki - punkt pracy systemu - ale gra coś o wiele potężniejszego - chaos. Puszczony niczym wodospad przez sitko z elektroniki. Noisy to gra na wzbudzanym szumie, wiruje w pętli kabli, za każdym razem nieco wzmocniony, ale i wyfilrowany - wzmacnia się z siłą całej naszej ograniczonej gniazdkiem sieci, po kablu sieciowym kolejne milionbity szumowej informacji, od transmisji sąsiednich, pulsów słoñca, czy ogólnie szeroko pojętej kosiarki sąsiada. Wszystko we wszystkim, to co słyszysz, to tylko prosty filtr. A więc - zasłoñ kosiarkę sąsiada, a usłyszysz obraz noise.

Poniżej wartości najmniejszego podziału rozpościera się szczelina wprost w odchłañ
A muzyk noise wysącza, wyciska to, co płynie podkanałem przypadku, podsłuchuje transmisje matrixa

dzięki chessmeat za noisy
dzięki sochacki za noisowe video
 
 
2005:05:14   permalink
Zajmuję się wizualizacjami i muzyką, bo uważam że wytwarzanie światów, przestrzeni, to najwyższe dobro, pierwiastek twórczy, to, co rzuca się w nas na świat, przemieniać go na postać, jaką uważamy za piękniejszy.
Ale to inwazyjny sposób bycia. Bo może komuś świat podobałby się bardziej bez tych wszystkich obrazów na ścianach, i awangardowej muzyki, grafitti i trance, muzyki hiphop i kultury fast-food.
Może jesteśmy zarazą.
Czy odwracając się, z powodu obawy, że możemy się mylić, wolno nam przestać? Zatrzymać się, odpocząć?
Zobaczyć jak to by było z boku. Przejmować się tym, że się sprzedaje chleb.


.


pozwolić sobie


.


Na stawianie kropek niebieskim długopisem polskiej produkcji, na marginesie zeszytu ewidencji w sklepie mięsnym.
Dlaczego odruchowo odczuwam odrazę do pani ekspedientki, brzydzę się nią?
Bo ona nie pomaga mi rozbudowywać świata.
Nie przeszkadza mi, ale ja nie chcę żyć w świecie, który tak wygląda. Pełnym supersamów gdzie jest jasno i klimatyzacja, gdzie możesz obejrzeć, i dokonać wyboru kilku ze stu miliardów produktów, jednej z trzech firm. Należących do dwóch żydów i jednego japoñczyka

Byłbym szczęśliwszy, gdybym znał sprzedawcę makaronu (zapewnie jego przodkowie musieliby przyjechać do nas z włoch), który potrafiłby zainteresować mnie choć trochę smakiem tego, co jego stryjeczna siostra przygotowuje, a co mogę zakupić za uczciwą cenę u jego stryja w spożywczym za rogiem. Gangi, klany, Kowalscy, ród silnego kowala, itp itd.
a więc ludzie, każdy inny, pomiędzy którymi można rozgrywać swoje opowiesci.
a może to własnie tak jest.
 
 
2005:05:14   permalink
18:40:56 (9283847)
        [emotikon gg: heej]
18:41:16 zambari (1870574)
        witam
18:41:53 (9283847)
        moge zajac chwile czy przeszkadzam??

18:43:45 zambari (1870574)
        słucham
18:44:34 gosia, puck (9283847)
        chcialam pogadac bo nudzi mi sie dzisiaj w pracy a nie mam do kogo ust otworzyc
18:46:10 zambari (1870574)
        hm, widzisz doświadczenie uczy mnie że raczej nikt długo nie wytrzymuje ze mną rozmów bez tematu 18:46:21 zambari (1870574)
        i koñczą się średnio po 7 zdaniach
 
 
2005:05:06   permalink
Niektórzy ludzie (jak mój brat), zajmują się muzykę z miłości do tonów, harmonii i kunsztu. Inni robią to ze względu na dzwięki, inni ze względu na podziwiane postacie, a jeszcze inni, z miłości do instrumentów. Jak ja.
 
 
2005:04:29   permalink
Po licznych problemach technicznych udało się ponownie odpalić zambari.art.pl, tym razem na szybkim serwerze, a więc (mam nadzieję) koniec problemów z powolnym ściąganiem czegokolwiek. Gaz do dechy. Dzięki Zoom.

Co by tu jeszcze, metafizycznie może bardziej?
"Rob rzeczy tak, jak chcial(a)bys je robić"
 
 
2005:03:23   permalink
Dawno nie było już wpisu nowego na stronie, a teraz muszę pomarkować trochę uużywanie komputera, więc jest to pewnie dobry moment żeby pare słów napisać. Stoję właśnie na koñcu mola Orłowie, patrząc ponad ekranem na wschód słoñca. No może nie zupełnie jest to wschód, ponieważ słoñce ponad horyzont nieśmiało zaczęło wychylać się już około pół godziny temu, ale dopiero teraz przekroczyło linię chmur.
 
 
2005:03:23   permalink
Zapraszam do obejrzenia:

Live Feedback Sessions Anthology (2000-2005)
Film ten zawiera fragmenty sprzężeñ zwrotnych wideo, które realizowałem na przestrzeni ostatnich lat, oraz zawiera nowe, nie pokazywane wcześniej sprzężenia uzyskane przy użyciu dwóch kamer wideo (dziękuję Dorocie za pomoc).

A przy okazji zaległy update vloga:
(2005.03) Szumy na dysku
(2005.02) Koncert Z^2
(2005.02) Tornado Liveact
(2005.01) Supersam
(2005.02) Na Jedzenie
(2005.01) Pożegnanie Chaty
(2004.11) Wizyta u Egona
(2004.08) Drzewo
(2004.08) Dorota w Radlett
(2000) Urodzinki Eskarinki

 
 
2005:03:14   permalink
W ankiecie zadano pytanie:

"Czy Jesteś mordercą czy kurczakiem ?"

Dziewięćdziesięciu osmiu przyznło się w ostateczności do bycia kurczakiem, Jasiu uznał że ankieta jest bez sensu, zaznaczył że jest mordercą i go wsadzili.

Morał: Nie ten jest winny, który zaznaczył niepoprawną odpowiedz, ani nawet nie ten, który po otrzymaniu podpisanego przyznania się do winy, skazuję go na karę (cięzki bowiem jest los Piłata).
Winny jest cieciu, który przymusił Jasia do wypełnienia ankiety zamiast jeszcze raz przeczytać pytania.


 
 
2005:03:07   permalink
Niby że nic. ¯e produktów nie ma, więc procesu produkcji stwierdzić nie można. Ale ja czuję, że przygotowuję się. ¯e już niedługo, że za moment prawie, może nie tego wieczora, ale następnego, albo za tydzieñ, albo za miesiąc, zabiorę się na poważnie do pracy, i będzie jak kiedyś. Raz w miesiącu produkcja.
A tu cisza
I okrutnie dużo prac 'serwisowych'. Wiecznego sprzątania, robienia backupów, segregowania ostatnich nagrañ, ściągania nowych sampli, z rozpędu może być kolejne 4 giga.
A potem słuchanie sampli.
Ale to może przyszłego wieczora, przecież ledwie tydzieñ temu udało mi się dopiero rozpakować ISO.
I takich prac jest mnóstwo, sprzątanie pokoju to przy nich sprawa banalna.
Ale wciąż wieżę.

Wizytę w warszawie uważam za udaną, bo choć żadnych konkretnych ustaleñ nie poczyniono, jednak pozwoliła mi ona uwierzyć, że jednak są na świecie jeszcze ludzie, którym się chce. Pozdrowienia dla sochackiego, warpa, zooma, sebastiana i marka.
I wszystkich, którym się chce.
 
 
2005:01:03   permalink
Gdynia to specyficzne miasto. Posiada zalety małego miasteczka - można znać w gdyni wszystkich z danego środowiska, ale zapewnia pewną intymność. Miasto troszczy się o Ciebie. A z drugiej strony, jest w centrum dużej metropolii..

Dopisek 07.03.2004: A warszawa wydaje się być mała, jeśli pochodziło się chwilę po Londynie
 
 
2005:01:02   permalink
W łazience tułczone szkło. Matka zbiła coś w kuchni. Sprzątam. Ojciec mówi : "I dlatego nie należy chodzić bez kapci". Stop.

oddech

Lubię chodzić boso. Bo czuję podłoże. Bo mogę czuć, że kafelki z natury są raczej zimne, ale w poprzek korytarza idzie rura z ciepłą wodą. Bo mogę czuć, że komuś rozlał się sok przed godziną, albo, że kot zostawił kawałek mięsa wielkości obciętego paznokcia. Bo mogę spłoszyć zagubionego pająka, a nawet poślizgnąć się na kafelkach pokrytych błoną z płynu do mycia naczyñ, który rozpuszczony w wodzie udaje płyn do podłogi. Albo nadepnąć na mały, świecący kryształ o stromych krawędziach, który kiedyś był lampką wina, a dziś kosztuje mnie pół kropli krwi, i mnóstwo nowych uderzeñ serca.
a w kapciu coś tylko mętnie przykleja się do podeszfy i gdyby nie odłos skrzypienia, nic bym nie zauważył. zdejmuję skarpety. w koñcu już zamiotłem.


Przepraszam wszystkich, którzy oczekiwali mojej obecności na stoczni. Padła po prostu taka propozycja od organizatora, a ja nie zadawałem pytañ pomocniczych. Za to przeżyłem piękne chwile z Dorotą. Dobrze jest od czasu do czasu dla odmiany móc poczuć się kimś fajnym, kto jest z kimś fajnym. Szczęśliwego!
 
 
2004:12:24   permalink
Jeśli kogoś interesują wizualizacje, wklejam tu posta którego napisałem przed chwilą na http://tripzone.org
W miarę wewnętrznego dojrzewania mojej VJskiej tożsamośći, zauważam też dewiacje Doszedłem więc do wniosku, że podziele się z pozostałymi zboczeñcami na liście swoim sekretem:

Kręci mnie rytm.

Rytm obrazu jest sexy. Kolor, znaczenie, tekst, wszystko to, co świadczy o strukturze obrazu, o jego esencji, treści i roli, nagle staje się mniej ważne. Ponieważ gdy gra muzyka, a my patrzymy na 'ruchomy obraz' na ścianie Magicznego Miejsca Zgromadzeñ, gdy nasz mózg przeładowany jest już treścią, a ażurowe korelacje znaczeniowo-kulturowe pozostawiły po sobie już tylko mgiełkę zapachów, to co widzimy, jest już tylko rytmem.

Pierwotna pulsacja, uderzenie serca, spreparowana skóra, naciągnięta na bęben, to, co przenosi nas w krainę przodków.

To, co podoba mi się w wizualach najbardziej, to właśnie ten feeling zespolenia zmysłów,`gdy każdemu dzwiękowi odpowiada obraz, gdy mój słuch i mój wzrok wpadają w jeden rezonans. Sztuczna synestezja.
Poza tym wrzuciłem do VLOGA cztery nowe filmiki, w tym rarytas - scena z mojej pierwszej w życiu zabawy z kamerą, z czasów, kiedy byłem jeszcze niewinnym dzieciątkiem ;)
 
 
2004:12:12   permalink
Po pięciu miesiącach od nakręcenia, zmontowałęm video z Moondalli, festiwalu muzyki trance. Film koncentruje się na naszej prywatnej wycieczce ku obiektom widocznym po drugiej stronie doliny.
8 minut, 120 mb, xvid. mirror dzięki imagi, a tu kopia na mojej stronie
Kilka pięknych chwil.
 
(1-18)   (19-38)   (39-58)   (59-78)   (79-98)   (99-118)   (119-138)   (139-158)  (159-178)  (179-198)  (199-218)  (219-238)  (239-258)  (259-278)  (279-298)  (299-318)  (319-338)  (339-355) 


 
  2D Guestbook::2DGB   (cc) 1982 1986 1998 2000-2019 2020 2021 2022 by zambari@gmail.com  
  

Creative Commons License